Ik ben geboren in Targu Mures, Transsylvanië, een regio in het Hongaarse deel van Roemenië, waar ik deel uitmaak van de Hongaarse minderheid in Roemenië. Ik heb geen broers of zusters, ik heb altijd alleen met mijn moeder geleefd.
In Transsylvanië maakte ik deel uit van de Gereformeerde Kerk in een dorp. Deze kerk was een redelijk orthodoxe gemeenschap, met klare stellingen, duidelijke regels, en met een sterke Hongaarse identiteit. Deze kerk was daarnaast ook een soort van volkskerk, al de bewoners van de dorp bezochten de kerkdiensten regelmatig.
Van kinds af aan ben ik een kerkganger geweest en actief lid van de kerk. In mijn kindertijd heb ik de zondagsschool bezocht. Daarna was ik lid van de jeugdclub in de kerk. Ik hielp vaak met de organisatie van kinderconferenties. Ons kerk was sterk internationaal georiënteerd; we hadden veel contacten met andere landen, onder andere met Nederland en kerken uit Nederland. Dit contact was een eyeopener voor onze gemeente en heeft heel veel openheid gebracht. Het materiaal voor de kinderconferenties hebben we ook uit Nederland gekregen.
Mijn gymnasium-jaren heb ik in een grotere stad genoten, tussen 2003- 2007. Ik studeerde taalkunde ( intensief Engels en Duits) in de stad Targu-Mures. In deze periode is er bij mij een sterk wens opgekomen om Theologie te gaan studeren na de afronding van mijn middelbare school.
Ik wilde theologie studeren omdat ik het zo mooi vond om in de kerk bezig te zijn. Al vanaf mijn vroege jeugd, tijdens mijn activiteiten in de kerk, heb ik erover nagedacht iets met God ‘te doen’. Later, rond mijn 18de, kreeg ik steeds vaker het gevoel dat God me voor Hemzelf riep, om werk te doen waar ik meerdere mensen kon gaan overtuigen van het evangelie. Werk waarbij ik ook van een gemeenschap deel uit zou maken of die zou leiden, een plek waar we meer zouden kunnen doen samen in de naam van God. Waar ik helpen kan, waar ik tot hulp kan zijn voor mensen met een moeilijke sociale situatie. Dit raakt mij vooral omdat in mijn leven er ook moeilijke situaties waren. Mijn moeder is altijd ziek geweest, en aangezien ik altijd samenleefde met mijn moeder en wij alleen elkaar hadden, heeft dit grote impact gehad. Ik geloof dat door deze situatie mijn empathie voor armen, alleenstaanden en zieken extra is ontwikkeld. Dit is ook iets waar ik veel mee bezig ben, niet alleen uit professionele interesse, maar vooral ook iets persoonlijker.
Toch was mijn weg naar de theologie niet zo simpel. Ik wilde heel graag de opleiding volgen om predikant te worden, dus wilde gewoon theologie gaan studeren. Maar nadat ik mijn middelbare schoolopleiding had afgesloten, kwam ik er snel achter dat in onze regio er alleen maar één Protestantse Theologische Universiteit bestond, die alleen maar 1 vrouw ( en 15 mannen) per jaar aannam als student. Dat vond ik ontzettend discriminerend naar vrouwen toe. Ik heb hierdoor voor een tijd mijn motivatie voor de studie verloren. Ik liet mijn plan varen en had mijn mening veranderd; ik ging wat anders studeren.
Vanaf 2007- 2010 studeerde ik de Bachelor Internationale Betrekkingen, op de Babes-Bolyai Universiteit in Cluj-Napoca. Deze studie heb ik helemaal afgerond.
In die jaren was ik steeds in contact gebleven met Nederlandse organisaties, en ik heb ook via deze organisaties vrijwilligerswerk gedaan. Zo heb ik een aantal keer in de zomer scholen bezocht in Nederland. Daar kwam ik erachter dat ik het Nederlandse opleidingssysteem heel passend vond voor mij. Nederland zelf vond ik ook heel leuk, heel internationaal, open minded en met aardige mensen. Daarom besloot ik mijn verdere studie in Nederland te volgen.
Vanaf 2010 heb ik mijn Master op de Universiteit Twente in Enschede gevolgd. Mijn MSc Diploma in European Studies heb ik in 2012 ontvangen.
Na het afsluiten van mijn Master, ben ik begonnen te werken in een anti-corruptie project. Het werk was in de politieke en criminele sector en was een samenwerking met Nederland en Roemenië. Ik heb in dit project gewerkt tussen 2012- 2014.
De werksfeer daar vond ik toch niet helemaal passend voor mij. Ik heb mijzelf in die tijd steeds gevraagd: “wat als ik toch probeer theologie te studeren?“ Ik miste het functioneren in de kerk, ik wilde meer bezig zijn met de kerk en met God. Steeds bleef ik het toch wel heel jammer vinden dat ik niet Theologie had gestudeerd, mijn wens om Theologie te gaan studeren was nooit verdwenen.
Toen ben ik gaan zoeken en kijken naar de mogelijkheden om theologie te studeren kwam ik erachter dat het in Nederland helemaal geen probleem was dat ik een vrouw was, dus dat ik gewoon theologie kon gaan studeren hier. De universiteit die het meest in de buurt van mijn toenmalige woonplaats lag, was Kampen. Ik heb aan die universiteit een fijn intakegesprek gehad, de studie leek me leuk, dus ik ben daar, aan de Theologische Universiteit Kampen (gereformeerd vrijgemaakt), begonnen met mijn Bachelor Theologie. Vanaf 2014 tot 2017 heb ik in Kampen gestudeerd. Tijdens mijn bachelor studies heb ik nog een jaar in Rome gestudeerd aan de Facolta Valdese di Teologia en aan de Katholieke Gregoriana. Hier heb ik een oecumenisch insteek gekregen. Deze was de mooiste jaar van mijn leven, de “time of my life”. Rome heeft me telkens verrast, het is de stad die nooit slaapt, maar verder vond ik er veel connecties met mijn Hongaarse “roots” , we hebben vaker studieprogramma’s gehad bij de Collegio Germanico Ungarico, die was 500 jaren geleden bij de Hongaarse en Duitse katholieke kerk opgebouwd en nog steeds bezocht door Hongaarse studenten.
Toch was ik er altijd redelijk zeker van dat ik aan de Protestantse Theologische Universiteit verder wilde gaan, want dat past meer bij mijn kerkelijke achtergrond ( Ik ben lid van de Hervormde Gemeente in Kampen, een Confessionele richting en dus lid van de PKN) en op de PThU heerst er naar mijn mening toch een meer moderner denkbeeld en is er meer ruimte voor vrouwen. In September 2017 ben ik daarom begonnen met de Master Gemeentepredikant in Groningen aan de PThU.
De opleiding vind ik tot nu toe heel interessant en spannend. Er is geen enkel vak dat ik saai vind. Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer geniet van deze studie in vergelijk met mijn vorige studies in Internationale Betrekkingen. Ik ontdek in mijzelf veel meer leergierigheid. Het was voor mij een moeilijke keuze om met 26 jaren nog een keer in de schoolbank te gaan zitten, maar uiteindelijk ben ik heel blij en God dankbaar dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik ben nu ook zeker dat God mijn leven op zo’n manier heeft gepland.
Naast theologie heb ik nog een aantal andere interesses; Ik ben altijd heel internationaal georiënteerd geweest. ik vind het heel leuk om te reizen. Daarnaast nemen sport en literatuur ook een belangrijke plaats in. Ik vind het mooi om onder de mensen te zijn en om met mensen in gesprek te komen. Verder ik vind het belangrijk te ontdekken hoe we Theologie, meer abstracte en ingewikkelde ideeën kunnen vertalen zodat normale ‘eenvoudige’ mensen, die niet meteen een intellectuele aanleg hebben, deze mooie ideeën over God ook begrijpen kunnen.
Edina Melania Hadnagy — Kampen 09.11.2020
Origineel verschenen in Zwollei Harangszó 2020/11, kan hier ook worden gedownload als PDF.
Zwollei Magyar Evangéliumi Református Egyházközség Hollandia 