De lofzang van de herders – Lukas 2: 20

Er is misschien geen enkel moment van het jaar, of geen enkel feest, wat meer liederen heeft dan kerst… – Ik denk met veel nostalgie terug op de kerstfeesten in Roemenië, waar het de gewoonte was voor de kinderen om van huis tot huis te gaan, en voor elkaar kerstliederen te zingen.

En er worden niet alleen in onze dagen liederen gezongen met kerst, maar er werd ook heel wat gezongen rondom de geboorte van Jezus Christus. In Lukas 1 en 2 vinden wij geweldig mooie lofzangen zoals dat van Maria, Zacharias en Simeon, en natuurlijk het heerlijke lied van de engelen op het veld van Efrata: Ere zij God in de hoogte, en vrede op aarde, en de mensen een welbehagen. Maar bij geen een van deze prachtige liederen die Gods trouw en genade en de vervullingen van profetieën bezingen staat er letterlijk bij “en zij zongen”. Meestal staat er: en ze zeiden. Zelfs bij de engelen staat er alleen maar: zij loofden God en zeiden… Het staat er niet…maar wij mogen er wel van uit gaan…In veel culturen spreekt het voor zich dat als je heel blij bent of heel verdrietig bent je uitbarst in zang. En dat is nou de kracht van zingen… Je kunt het misschien zo verwoorden: als je een gedicht leest, begrijp je gedachten. Als je muziek hoort, voel je gevoelens. Maar wanneer je zingt… – “voel je gedachten” – dus je hart en je hoofd – gevoel en verstand worden met elkaar vereend – zij zingen uit een ervaring van Gods macht.

DE LOFZANG TOT DE HERDERS En dit zien wij in het kerstevangelie misschien het meest bij de herders. Zij hielden ’s nachts de wacht…en ze werden omschenen door de heerlijkheid van God.  Herders waren niet bepaald de gewaardeerde leden van de Joodse samenleving. En de reactie van de herders laat dit ook zien…wanneer de heerlijkheid van God ze omringt – wanneer het licht zo vel over ze schijnt… – worden zij bevreesd – ze worden geconfronteerd met de heiligheid van God en de nietigheid van de mens… – En juist daarom is het wonder van kerst zo groot – dat hoe groot deze kloof ook is…Hij toch dichtbij is gekomen.

ONDERWEG NAAR JEZUS En de herders laten precies zien hoe de omgang van de mens met Gods Woord hoort te zijn. Als God spreekt… is fsy niet als een spektakel bedoeld voor ons vermaak…Stelt u maar zich voor, – en nu zal ik heel cynisch zijn – dat de herders gewoon op het veld waren gebleven: “ dat was mooi…ik heb ervan genoten…sterker nog…ik was geraakt… – Nee…de herders moesten erop uit! …kent u dat een beetje? 

DE LOFZANG VAN DE HERDERS God liet de berichtgeving van de geboorte van Zijn Zoon niet op het tempelplein gebeuren, of in het koninklijk paleis, of op een markt…waar er altijd veel en belangrijke mensen aanwezig waren… – maar op het veld van Efrata…voor een handvol herders…Engelen verschenen maar één keer om de geboorte van Christus te verkondigen… – en toch zou het bericht wat zij hebben verkondigd héél de wereld tot vreugde wezen…hoe dan?

Nou…door de lofzang van de herders…nadat zij het nieuws gehoord hebben…en daarop in geloof geantwoord hebben, en Jezus hebben opgezocht, de bevestiging van Gods woord…lezen wij: 20. En de herders keerden terug en zij verheerlijkten en loofden God om alles wat zij gehoord en gezien hadden, zoals tot hen gesproken was.

Voor iemand die Gods Woord hoort…tot Christus komt…en wordt bevestigt in z’n geloof…is het onherroepelijk om dan dit ook anderen te gunnen te wensen… – wij wensen elkaar immers niet alleen een gezellig kerstfeest – maar dat wij God en elkaar zouden ontmoeten bij de kribbe van Bethlehem.. – Geliefde gemeente…laat daarom onze lofzang nooit verstommen. Laten wij Hem prijzen die engelen prijzen…Hem prijzen die herders prijzen…Laat de stem zich paren met geluid en snaren…laat ons hart en ons verstand vereend worden… laat ons geloven… Want God die zo ver was…kwam dichtbij ons…God werd mens…hemel kwam op aarde… AMEN

Vertaling van een preek van Csongor A. Kelemen, oorspronkelijk verkondigd in the Lutherse Kerk te Zwolle op 26 december 2024